Dream Destinations

I have always wanted to go to Positano, Italy someday. Bakit? Dahil dun sa favorite movie kong Only You. Dun sa place na pinuntahan nina Robert Downey Jr. Gandang-ganda ako sa mga dinaanan nilang lugar --- yung winding road na katabi eh long drop sa dagat, yung parang orchard na tinambayan nina Marisa Tomei nung nawalan sila ng gas, yung view ng mga bahay na nakatayo sa sides ng bundok ...

Pangarap ko ring marating ang Egypt at puntahan ang mga museums doon, perhaps even be able to enter a pyramid at makamayan si Zahi Hawas (masyado syang prominent sa National Geographic and I came to admire his dedication to preserve their heritage). Yun naman eh dahil naging ambition ko dati nung maliit pa ako na maging archaeologist ... impluwensya ng mga detective novels na pinagbabasa ko noon. Saka due na rin sa mga books ni Wilbur Smith (particularly River God at The Seventh Scroll), marami akong na-appreciate tungkol sa Egypt at kung paano nag-evolve ang civilizations doon.

Weird siguro ako pero never nakasama sa listahan ko ang USA. Ang France kinonsider ko pero naisip kong hindi ako magsu-survive sa Paris dahil most likely wala naman akong perang pang-shopping eh puro couture dun! Magmukha pa akong may suot na basahan, kakahiya lang hehehe

Kasama sa listahan ko ang Ireland. Dun sa MTV ni Enya na On My Way Home, napaka-poignant nung scenes, malungkot pero uplifting. Tapos kagabi napanood ko yung movie ni Andrea Corr -- The Boys and Girl from County Clare sa Cinemax (inalarm ko pa celphone ko para di ko makalimutan). Ulit, namangha ako dun sa wide expanse ng grasslands na nasa tabing dagat. Parang sobrang idyllic nung place. Well, I assume sa bandang province yun. Pero kung makakarating ako dun, for sure gugustuhin kong pumunta sa Dundalk. Oo na, obsessed ako sa Corrs!

Ba't nga ba ganito ang theme ng post ko? Ewan, feel ko lang. Gusto ko lang kausapin ang PC ko kasi tulog na ang mga tao dito sa bahay at gumagana pa ang utak ko. And I think that's a good enough reason ...