The Art of Subtlety

Minsan, kahit masama, di natin maiwasang magsalita ng hindi maganda lalo na kung may nangyayaring nakakainis sa atin. Minsan, may K tayong magalit, minsan unreasonable tayo. Pero kahit anong inis o asar natin, di ba mas magandang huwag namang marinig ng isang tao na pinag-uusapan natin sya na naririnig nya?

Since Saturday, wala kaming dial tone sa bahay. Ergo, hindi ako maka-internet, much less makatawag sa mga dapat kong i-follow up na tao para sa santambak kong article deadlines.

Kaninang hapon, pumunta na ako sa kabilang village para lang makitawag sa bahay ng mga inlaws ko. Masama man sa loob kong iwan si Deden sa maid kahit nilalagnat ang anak ko. Hindi naman kasi naghihintay ang deadlines at panic time na ako dahil nga apat na araw na akong cut-off sa mundo.

Dapat kahapon ako ng umaga tumawag sa Director's Office ng PGH para i-follow up ko yung request kong mag-interview ng doctor. Kaso di nga ako makatawag dahil lahat ng fones sa village namin, wala palang dial tone.

So kanina, noong nakatawag na ako finally sa PGH at nakausap yung secretary, sinabihan akong nawawala daw yung original fax na pinadala ko last Friday. Mag-send na lang daw ako ng panibagong copy. So I had to tell her na wala akong fax access at the moment kasi nga apat na araw nang sira ang phone ko sa bahay. Teka daw at ta-try nyang hanapin ulit.

Tapos ba naman, rinig na rinig kong may kausap sya sa background. And her words were, "Hay naku, di ko makita yung fax, di daw sya makasend ulit at wala daw syang access ngayon. Pati ba naman yun problema ko pa?!"

I was really shocked, and rightfully indignant. In the first place, kung matino silang mag-file ng mga letters nila, at niki-keep track nila lahat ng correspondence sa office na yun, dapat walang nawawalang kopya. Tapos utang na loob ko pa sa kanya na hanapin yung letter ko kung di na ako maka-resend ng request ko which nagawa ko na naman yun nung time na sinabi nilang mag-fax ako?! May nalalaman pa syang sisi na "Eh bakit kasi di ka tumawag kahapon nung andito si doktor!" Eh hello? Wala nga akong telepono kahapon, garsh! So dense!

Ang ending? Pagbalik nya sa phone, pleasant na ulit ang tono nya. How plastic! "Miss ganito na lang, tawag ka ulit mamaya para kausapin mo na lang si Dr. Tee ng diretso pagkatapos ng meeting niya." I was tempted to tell her off. Pero since kailangan ko pa ang services nya for the next days, I decided to keep mum.

Ok fine. Maayos nya akong kinausap as phone. Pero the mere fact na narinig kong inookray nya ako dun sa isang kausap niya, turned off na ako. She could at least have left the bashing after nya ako babaan ng telepono 'di ba?

Life's unfair sometimes, and it's such a sad thing when we're at the receving end of the injustice.

Adik

Hay grabe, natapos ko din! Natapos ko ding panoorin lahat ng episodes ng seasons 1 & 2 ng Desperate Housewives on DVD. Ngwark! Ilang gabi akong nag-marathon. Nakakabitin kasi talaga. At least ngayon, di na ako masyado mapupuyat hehehe. Nga lang, kelangan ko na makahanap ng seasons 3 & 4!!!

Medyo super relate kasi ako kay Lynette eh. Ya know, four kids, three super-dooper kulit boys, harassed housewife thingy hahaha. Ang dami-daming scenes na todo alam ko ang pakiramdam dahil nangyayari din sa akin.

Anyways, more than a month ago, ang minarathon ko eh yung Grey's Anatomy. Bitin din!!! Kelangan na nilang simulan ang Season 3 sa US. Kaya lang, kelan pa naman yun mapapalabas sa local channels dito eh season 1 pa nga lang ang airing sa Studio 23? :(

Sows, saka ko na sisimulan yung Dr. House kasi baka di ko na magawa ang deadlines ko. Pero hay, nakaka-relieve din kasi ng pressures kahit papano. For an hour or two, I can just forget about housework and article assignments ... afterwards, refreshed ako! So, it's really a nice way to unwind.

Nakahabol!

Minsan sa sobrang gusto nating gawin ang isang bagay, talagang gagawa tayo ng paraan 'no? Kahapon ng hapon, kahit soooobrang init at parang ayaw kong iwan ang airconditioned room sa bahay (pinalamigan ko si James, wawa naman pawis ever kasi), kinondisyon ko ang sarili kong kelangan ko nang lumarga dahil next year ko na ulit magagawa ito if ever.

Pinagbihis ko si Leland para sumama sa akin. Di n'ya alam saan kami pupunta. Pagdating namin ng Alabang, pasok muna kami ng Metropolis para bumili ng solo pizza sa Greenwich, iced tea para sa kanya at pearl cooler para sa akin. Tapos sumakay kami ng bus papuntang Lawton.

Naku pagka-traffic!!! Tapos ang dami pang re-routing na di ko maintindihan ba't kung saan-saan pinasikot-sikot ang mga jeep! Sows, after about an hour and a half since umalis kami ng bahay, nakarating din kami sa World Trade Center.

Yep! Annual Book Fair ang pinuntahan namin ni kuya. Last day na kahapon at kung pinairal ko ang katamaran ko, eh good luck dahil next year na ulit ako makakapunta dun!

Nakow, talagang hinanap muna namin ang booth ng Psicom para bumili etong aking drawing fanatic na anak ng mga How to Draw Manga booklets. Na-disappoint lang ako kasi last year, they sold it for P25 each. Ngayon P50 na isa! Still, cheaper pa rin sa regular price nilang P75. Kaso di ko naman afford bilhin lahat ng volumes so pili ang Leland ulit ng best 4 na gusto nya. Binilhan din namin sina Jo at Deden ng back issues ng DC Kids comics. Not bad at 4 for P100.

Next stop, Summit Media booth. Hay naku, dun ako napagastos kasi binilhan ko ng kopya yung mga ininterview kong experts para sa mga articles ko na lumabas ilang buwan na ang nakaraan. Tsk, ba't kasi wala man lang kaming free copies na writers eh :( Kakahiya namang tanggihan ang mga interviewees pag nanghingi sila kasi nga naman inabala ko na sila for interview tapos di ko pa sila mabigyan ng kahit isang kopya? So I buy pa rin for them. Yun nga lang late kasi naghihintay na ako ng back issues. Eh naman, lahat sila bibilhan ko tapos P100 each?! So hintay ako na mag-50% off man lang kasi talo talaga ako sa budget. *Sigh* Minsan iniisip ko nga kung ilang percent na lang talaga ang kinita ko sa mga writeups ko pag ni-minus ko pa yung mga pamasahe, mobile phone calls, internet fees etc. na ginagastusan ko para lang maka-submit.

Anyway, at least natuwa si Leland bumili ng back issues ng KZone at Games Master. May nabili din kaming hardbound na Dinosaur book at P100 lang. Dami ko pang gustong bilhin lalo na sa Reader's Digest booth kaso short na sa funds, baka maubusan na ko ng pang-grocery.

Pero basta naman reading materials, as much as possible, ini-indulge ko mga anak ko. I know it will broaden their minds as it did me when I was small. Buti nga sila nagsimula sa mga Archie comics, KZone at Monster Allergy. Ako? Naku, ang kilala ko noon eh Funny Komiks, Aliwan at ano pa nga ba yun? Basta yung mga korny na komiks na nire-rent ng maid namin sa tindahan hahaha. Although gumradweyt naman ako sa Nancy Drew, Dana Girls, Bobsey Twins at Hardy Boys pagtuntong ko ng grade 3.

Ending, umuwi kaming ang bigat ng mga bitbit. Umulan pa! Pero happy ang panganay ko. Pagdating ng bahay, share silang magkakapatid ng mga loots. Downside? Maga-alas onse na ng gabi ayaw pang magpatay ng ilaw dahil lahat eh nagbabasa pa! Ayun napatayan ko ng switch amidst moans and groans. Hay, kontrabida na naman si Mommy!

Ngayon, di ako makatulog kasi sumakit ang balikat at braso ko sa dami ata ng dala kagabi. Nag-Alaxan capsule na ako with matching Alaxan ointment, wa epek. Hmmm, makapag-Milo nga ...

Plano

Nitong mga nakaraang araw, parang ang dami-dami kong dapat gawin at gustong mangyari na hindi ko magawa o hindi magkatutoo kahit ano pang pilit kong gawin. Minsan naman, wala talagang oras or paraan para magawa ko sila. Iniisip ko tuloy, sa dami ng mga plano ko, meron ba akong na-accomplish man lang kahit isa for this past week? Weekend na naman at parang di man lang ako nangalahati sa listahan!

Kaya sa mga susunod na araw, sana naman ...

... makapunta na ako sa World Trade Center para bisitahin ang Annual Book Fair na kating-kati na akong puntahan. Argh, hanggang Linggo na lang yun!!!
... maisama ko ang mga kids para makapili sila ng mga gusto nilang bilhing libro. Sige na, kahit commute lang kaming apat kasi kelangang maiwan si hubby kay James.
... magka-time mag-stay sa bahay ang asawa ko para makaalis naman ako. Problema, may trabaho s'ya bukas at kelangan n'yang pumuntang Los Baños sa umaga. Sa hapon, kelangan naman niyang humabol sa nurse capping ng hipag ko sa school nila.
... sa Sunday, matuloy kami ng lakad ng kids.
... maipasyal ko din sila sa Museo Pambata dahil ang tagal-tagal nang hindi kami nakakapag-bonding ng ganun.
... matapos ko na yung revision na dapat kong gawin sa isang pending kong article na ke hirap-hirap ng topic!
... ma-contact ko na yung dalawang tao na dapat kong interviewhin para sa magkahiwalay na article assignments sa akin at maka-schedule agad ng oras at araw.
... ma-release na yung mga cheke ng articles kong lumabas noong July pa! Apat din yun!

At marami pang iba. Hay naku .... sana ...