Parinig

Nung Sabado, kinuwento ko kay husbandry na ang topic dun sa isang egroup ko eh “Ano bang magandang gift ang magandang ibigay kay hubby sa Valentines Day?” Merong nagpa-plan ng surprise dinner, meron ding overnight stay kung saan, etc. etc.

Paringgan ko nga ng “Ako kaya kelan ulit madadala sa isang date na pang Valentines?” Paano, the last time kaming nakapag-dinner date ng Feb 14 eh 1998 pa! As in! Sa sobrang busy sa pag-asikaso sa mga bata, parang wala na kaming ka-oras-oras mag-celebrate ng special occasions. Although happy naman na ako sa mga “dates” na nag-go-grocery kaming dalawa lang or mag-meet sa Manila for dinner kapag luluwas ako in the middle of the week to interview somebody for an article assignment. Nakatuwaan ko lang biruin.

Kahapon, nag-church silang tatlo nina Leland at Josh. Dahil day-off ni yaya kapag Sundays, alternate kaming lumabas para may maiiwan kay James. Bandang tanghali, biglang nag-text. Meron daw fund-raising Valentine Dinner ang isang Christian org sa Los Baños at nagpa-reserve na daw sya ng slot for 8pm. Naks! Nadala sa parinig!

Kaya tamang-tamang dumating si yaya from her day-off, nakabihis na kaming mag-asawa para mag-date (officially!). Ang nakakatawa, merong mga asungot na batang kinukwestyon kami na bakit hindi sila pwede sumama. Si Leland, knowing na yung venue eh sa restaurant ng family friends namin, mega-request na “Sige na Mommy, dun ako sa loob ng bahay nina Tita at makikinood lang ako ng TV.” Ngek! Si Deden din, tanong ng tanong, “Bakit aalis kayo eh gabi na?” (Tsk, hindi talaga sanay ang mga anak namin na nagdi-date ang mga magulang nila). Nung sinabi naming “Magdi-date po kami.” Ang sagot, “Date? Ano yun? Isama nyo na lang kasi ako!” Ayayay!

Anyways, we did enjoy our time out from the kids last night. Kami ang last couple na umalis dun sa venue kasi nakipag-chikahan pa kami sa mga kabarkada naming doon nakatira. At least kahit umalis na si hubby kanina for work, nakapag-celebrate kami ng Valentines kahit one day early. Ang saya ko lang naman hehehe.