Walang Lusot

Hay ang nanay ko talaga! Ayun, may career orientation sa mga 4th year students sa school nila, manduhan ba naman akong magsalita daw about my course in college (BS Development Communication). Aside from being the adviser of their school paper at naghahandle ng English at Math subjects, guidance counselor din sya kaya sya ang in-charge sa mga ganitong chuvaloo. Sabi ko nga, kaya nga ako writer, hindi ako comfortable na maging speaker, ako pa ang pagsasalitain. Sige na daw at wala ng iba. Ack!

Kaya ayan, sa halip na naggagawa ako ngayong gabi ng article, kinailangan kong gumawa ng outline sa mga dapat kong pagsasabihin bukas. Sus, para namang kailan lang ako nag-graduate ano. Eh naka-isang dekada na since nag-martsa ako sa UPLB Field at nagsuot ng toga. Buti na lang may naaalala pa ko kahit konti. Problem is, I’m sure some of what I remembered during my time, hindi na applicable sa generation ng mga studyante ngayon. Oh well, kahit na daw sabi ni maderhood.

Wish me luck! Tsk, kailangan ko tuloy gumising ng maaga niyan bukas. Wag sana akong magmukhang vintage dun sa mga batang makikinig. Ngiii, kung pwede nga lang na wag na ... ayoko sanaaaaaa!