Aliw!

Humabol sa Linggo ng Wika ang school ng bunso ko. Nung Lunes (August 31), naka-schedule ang Filipino speaking contest nila. Last week, pahirapang i-practice itong si Daniel dahil malimit niloloko ang pagre-recite. Pasaway talaga!

Eh nung Linggo ng gabi, ako na ang nagpa-panic kasi kahit alam na nya yung lines and actions, may times na nakakalimutan nya yung entrada ng second stanza. In the middle of the poem, biglang matutulala tapos titingin sa akin na nanlalaki ang mata at sasabihing "Ano kasunod?!" Sus, everytime na lang na kasali sa speaking contests mga anak ko, pati ako saulado ko na ang piece :P

So yun, nung Lunes ng umaga, si kulit na ang namilit sa akin na magpa-practice pa daw sya. In fairness, sineryoso at kinareer ng batutay ang pagre-recite. Nung palabas na sila ni yaya sa gate, nagdasal na lang ako na sana ma-deliver nya ng buo at maayos yung tula at hindi makalimutan ang actions.

Pag-uwi nya nung hapon, sabi agad sa kin "Mommy sabi ng kaklase ko ang galing ko daw!" Nung tinanong ko sino ang nanalo, ang sagot nya "Wala, talo kami lahat." Ngek! To the rescue si yaya, kinabukasan pa daw ang results.

Eh kahapon, absent ang teacher ni Deden so walang naging announcement. Kanina, pagpasok pa lang sa pinto ng bahay, ang lakas na ng boses at nagtatawag na may ipapakita daw sya sa akin. Hindi pa man ako nakakababa ng hagdan sabi nya agad "Mommy, me medal ako!" Naku na-excite ang nanay bigla. Dagdag pa ni yaya "Ate, first place si Deden." Ang taas tuloy ng pitch ng boses ko nung nasabi ko yung "Talaga?!"

What's more, bitbit ni bata ang envelope ng mga periodical exams nya. Wowee, 94% ang lowest nya at 99% ang highest. Hay, nakakatuwa!