Kurot sa Puso

Ngar, naiyak na naman ako sa palabas. Kasi ni feature ni Kara David sa I-Witness kagabi yung dalawang batang may progeria o fast-aging. Nakakaawa sila kasi mukha na silang crones kahit nine at fourteen years pa lang sila :(

Ang naka-apekto ng todo sa kin, yung emotions nung isang nanay. Oo nga naman, pahiram lang ng Diyos ang mga anak natin kaya i-enjoy na lang natin at pasayahin sila habang nasa atin pa. Tapos napasulyap ako kay James. Ayun, tulo na luha ko :p

Sometimes, etong mga ganitong times yung nare-remind akong mas blessed pa rin kami dahil kahit ganito si James, me capacity kaming alagaan sya at mabigyan ng comfort kahit papano. Hindi gaya ng ibang special kids na kelangan nang ipa-ampon sa shelter dahil di kayang i-maintain ng magulang yung mga needs nila.

Hay, bigat ng dibdib ko ...