Justice!

Wow, nagulat ako kahapon. Me nangyaring himalaaaa! Kasi di ba lagi na lang ako nagrereklams tungkol sa paputol-putol na connection nitong landline namin. For more than two months, imagine, almost 3x a week nasa internet shop ako sa labas dahil wala kaming dial tone palagi! How ironic is that? Nagbabayad ako for unlimited dial-up internet tapos di ko rin magamit. Gumagastos pa ko sa pasahe eh ang mahal-mahal pa naman ng tricycle dito sa liblib naming village, P32 isang tao!

So imagine how pissed off I was. Everytime tatawag sa CS nila, minsan non-commitant ang sagot -- "Mam tingnan po natin, di ko sure kelan mare-repair yan eh." Minsan naman gusto mong tanungin kung saang planeta sila nanggaling pag magco-comment pa ng "Eh tatlong araw na pala kayong walang dial tone, ba't ngayon n'yo lang ni-report?" Duh?! That time pa naman, tatlong villages dito ang sira ang phones kaya nakaabot pa ko ng Ayala Alabang para lang makitawag! Sows!

Kaya sa sobrang inis, I demanded rebates. Inisa-isa ko sa kanila yung mga araw na wala kaming dial tone at kung gaano katagal bago nila naayos (may time, isang linggo! ang tagal, grrrr!!!). Sabi nung nakausap kong mga CSRs, ive-verify nila with the system.

Kahapon, dumating ang bill namin. Pramis, me konting kaba bago ko nabuksan yung envelope. Kasi iniisip ko kung hindi pa rin nila binawasan, maiiyak na talaga ako sa inis. Lo and behold, P93.00 lang ang babayaran ko instead of P840! Yey! Yung "Just Tiis" motto ko, nagkaron ng Justice! Finally, nagbunga ang prinsipyo kong ipaglaban ang tama. Thank you PLDT dahil na-prove kong may pakialam pa rin naman pala kayo sa customers ninyo!

Ngayon ang problema ko na lang eh yung paputol-putol na connection ng internet. Hay!