Discoveries

I’ve heard it said time and again that it’s good to be learning something new every day. That is true. Kahapon, marami akong naging pagkakataon para mangyari yan.

Nagpunta ako ng Manila para mag-interview ng isang taga-DOLE (Dept. Of Labor and Employment). All I knew was the name of the building and that malapit ang office nila sa Letran. So sumakay ako ng bus papuntang LRT Buendia. Pagkababa doon, nanibago ako sa LRT dahil marami palang kaibahan ang sistema nila kesa sa MRT kung saan ako sanay. Bihira kasi ako magawi sa part na yun ng Manila na naka-commute eh.

Matagal na since nakasakay ako ng LRT at yun eh palaging may kasama pa ako. Kaya nakakawindang ng konti nung umakyat ako sa stairs only to find out na wala palang overpass doon papunta sa kabilang side kung saan ako sasakay ng pa-Central Station. Hay baba na naman ako ng hagdan at tumawid ng kalsada tapos akyat na naman. Nung dumating na yung train, nakita kong maluwag yung bandang unahan ng first car so takbo ako para dun pumasok sa pinto nun. Ack! Napagalitan ako ng guard kasi daw pang-senior citizens daw at mga may dalang bata dun. Malay ko ba!

So pinapunta ako sa kabila ng rope kung saan parang sardinas ang mga nakatayo. Naisip ko lang, sayang naman yung mga bakanteng upuan dun sa bandang unahan habang pinapawis kaming nagsisiksikan. Tsk, tsk, tsk.

Anyway, pagbaba ko ng Central station, nilakad ko hanggang Intramuros. Takot ko lang mag taxi at kung saan pa ako iligaw nun! At least kahit malabo ang mata ko kung maglalakad ako, kita ko ang landmarks ng dinadaan ko. Ayun natumbok ko ang Letran at sa pagtatanong-tanong habang naglalakad, natunton ko rin ang office ng DOLE.

Nung paalis na ako, binalak kong mag-LRT ulit hanggang Baclaran para mag-switch trains sa MRT dahil pupunta ako ng Ortigas kung nasaan ang office ng publication na sinusulatan ko. Buti na lang tinuruan ako ng kaibigan kong nasa DOLE na instead magdalawang sakay ako, punta na lang ako sa harap ng Metropolitan Theater at pumara ng bus pa-Cainta dahil dumadaan daw yun sa tabi mismo ng Galleria. Wow! Ngayon ko lang nalaman yun! Kaya oks na oks ang byahe ko kahit medyo na-traffic bandang Quiapo, hindi ko na kinailangang maglakad ng malayo papuntang Galleria dahil dun mismo ako ibinaba sa tabi. Eh kung nag-MRT ako, hay ang layo na naman ng Alay Lakad ko sana!

It pays to try new things. Now I know another way from Manila to Ortigas without having to go through two rides and lots of walking. Sulit!