Text ka dyan!
Nung weekend, dun kami nag-overnight sa Alabang sa mga in-laws ko to see my sis-in-law and her son who’s visiting from Guam for a few days. Sunday, uwi din kami pabalik ng Laguna.
Habang naglo-load si mister ng van, hindi ako makaalis sa tabi ni James dahil baka mahulog sa sofa. So pinakuha ko na lang yung extra pajama, diapers, wipes at powder dun sa bag. Eh nai-load na sa sasakyan. Naku pagbalik ni hubby, walang pajama at powder kasi daw di nya makita, at di na dala yung container kundi isang pirasong wipe lang. Tinamad na namang maghalungkat sa mga gamit!
Nung pasakay na ako sa van, andun si pajama sa car seat eh ang hirap namang suotan yung bata na one-hand lang ang gamit ko. So pawis-pawis na ako bago ko naisuot yung pajama kay James habang hawak ko din sya. Tapos nakita ko hindi pa nakatanggal yung seatbelt ng car seat ni James. Medyo naasar na ako so nasabihan kong “Paano ko kaya maiuupo ang bata dito? Kaya ko kayang tanggalin yung seat belt release na hawak ko si James?” Abaw, nairita pa ang mokong kasi daw madali lang naman daw yung gawin.
Since dun kami ni James sa likod ng driver’s seat nakaupo, mega-simangot at irap ako habang nagmamaneho ang mokong. On the way kami sa Festival Mall para i-pick up ang nanay, na kasama naman ng family ng sister ko, para sumabay sa amin pauwi. At dahil traffic, ka-text ko ang sister ko updating her kung nasan na kami.
The next time tumunog yung cel ko, nagulat ako kasi galing kay hubby yung message. Ang laman “I jst want u 2 knw, ur da fairest image frm a rear view miror. lab u. (may kasama pang smileys)” Ngek, burado tuloy ang inis ko. Pagsulyap ko sa rear view mirror, nakangisi ang loko. Sabi sa kin “O ba’t nakangiti ka na? Sino bang ka-text mo?” Pigil-pigil ang tawa ko, sabay sabing “Wala! Secret admirer!” Kainis, hagalpak sya ng tawa. “Che! Nagsasayang ka ng text! Hindi na kita lo-loadan next time hala.” sabi ko. Lalong lumakas ang tawa ni kolokoy.
Hay naku, nakakatawa talaga kami. Hanggang ngayon, kayang-kaya nya akong patawanin kahit asar na asar ako sa kanya. I’m really blessed to have a husband who has this sense of humor na jive na jive sa mga moods ko. Ayan, looking forward na naman ako, ano na naman kayang bagong pakulo nun next time :D
Monday, August 09, 2004
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment