Nanay Blues

Argh! Ang sakit na ng likod ko! Nakaka-apat na oras na ako hindi pa rin tapos! Ang ano? Ang project ng anak ko!

Kasi naman kung bata lang ang papagawin mo, tapos lahat ng kaklase nya eh nanay nila ang gumawa, kawawa naman ang kalalabasan ng project ng anak ko. Eh ang teacher naman hindi tinitingnan ang effort ng bata kundi ang ganda ng isinubmit. Wa akong choice! Waaah!

Last year nung grade 1 pa lang ereng si Josh, may project na ganito rin, Big Book ang tawag. Kumbaga, kelangang mag-submit ng isang malaking story book gawa sa kartolina at drawings etc. Last year, ang gastos ko. Ipinag-surf ko pa ng fairy tale sa internet at isa-isang ni-format ang pages para ma-print ng malaki ang graphics at text. Ayun hindi pa man tapos mag-print lahat (24 pages ba!), naghingalo na ang ink ng printer ko. Nakah, nasa P1,500 pala isang cartridge! Shempre hindi ko alam dati kasi libre lang naman ang ink pag bumili ka ng printer, eh ayan, naubos tuloy.

This year, ayoko ng mag-aksaya sa ink. Nag-isip ang nanay kung saan mas matipid. Eh di bumili ako ng dalawang kopya ng isang fairy tale coloring book. Pinili ko yung The Sly Fox and the Little Red Hen para naman maiba at hindi yung mga popular stories at baka lahat ng classmates ni Josh eh mala-Disney lahat ang i-submit.

Ayan, pagdating ng bahay, nilabas ko ang mga water colors at ang mga kabago-bago kong biling paint brushes (na gagamitin ko pa naman sana sa totoong painting). Inumpisahan kong i-water color ang mga drawings para ang po-problemahin ko na lang eh pagpi-print ng text na malalaki. Nakupo! Ang hirap din pala! Maya't-maya kelangan kong tumayo para lang magpalit ng tubig at nakakangalay sa likod at sa kamay.

Asus, eto at 4 hours later eh mga 75% done pa lang ako. Ahhh, gusto ko ng mag-give up! Kaya nag-computer muna ako at ng makapahinga ng konti.

Hay naku, ang hirap maging nanay talaga! Eh no choice kasi kawawa ang bata kung di mo tutulungan. Oy di ako kunsitidor ha. Kapag regular assignments naman, pinapabayaan ko ang mga batang magsagot ng sarili. Tanungan lang ako pag may hindi alam. Kaso pag projects talaga, at dahil mataas ang nakatayang grade, ayan damay si nanay. Ayoko namang mawala sa pilot section ang anak ko ano.

Oh well, kahit papano, fulfilling naman at masaya na ako pag makita ko bukas, este mamya na pala, ang ngiti ni Josh at tapos na ang project nya. Hay, teka nga at makainom muna ng Alaxan.....