The Unfairness of It All

Wala na naman akong maid. Yung dumating dito na galing Bohol, na sinagutan pa namin ng pasahe, noong Dec. 23 pinaalis na namin last, last Sunday. Litsugas na arte! After kulitin ng kulitin ang maid ng sister ko (na kapitbahay nya sa Bohol) para ihanap sya ng mapapasukan sa Maynila, at after magmadaling lumuwas (kahit pa sinabi kong okay lang kahit after New Year na para kasama nya ng Pasko ang family nya), mag-iinarte lang pala pagdating dito.

She's 46 years old, 9 ang anak at 6yo ang bunso. Nung negotiations pa lang, in-assure kami na kayang-kaya daw nyang mawalay sa family at malakas daw ang katawan for work. Fine. I figured since matanda na sya, siguro nga mas responsableng di hamak ito kesa sa mga dati kong maids na bata pa. Pasko atBagong Taon, nag-request makitawag sa celphone namin kasi daw nami-miss ang family nya. Pinagbigyan ni Noy kahit pa more than 10 minutes kung tumawag. Ayaw ng text dahil di daw sya marunong, argh! Kesyo malabo daw mata nya at take note, di daw nya kayang basahin yung mga naka-post kong instructions sa kitchen! Eh unang tinanong ko nung naga-apply pa lang sya kung marunong syang bumasa, oo daw. Tapos ngayon malabo naman ang mata?! Juice na mahabagin!

Nung nakahalata na ko na abusada na at halos every two days gusto ng tumawag. Kako teka, hindi TM ang phones namin dito at hindi applicable angP15/15min na alam nyang tawag! So I suggested na pautangin ko muna sya ng money para makabili ng TM sim at loads tapos hiram sya kina Leland ng phone para magamit nya. Wala pang two weeks dito, ayan na, gusto na umuwi kasi daw di pala nya kaya yung lungkot. Duh?! Sana inisip nya muna yun bago siya humingi sa amin ng pamasahe at perang pang-iwan sa family niya doon.

Pilit na pinapaliwanagan nung maid ng sister ko na sa umpisa lang yan, kesyo once na sumweldo ka na at makapadala sa family mo, gagaan ang loob mo chuva-chuva. Naku matigas ulo! Ayaw makinig at mega-pressure pa dun sa isa na i-text daw yung mga kamag-anak ng asawa nya.
Wag na daw sabihin sa mga nasa Bohol kasi ayaw nya mag-alala. Ayun, one by one, tinanggihan sya ng mga relatives nya na pautangin kasi mga kapos din sa pera. Saka ano ibabayad nya kung sakali eh aalis pa sya sa trabaho?

Tapos tuwing hapon, nandun sa likod ng bahay, nagmumukmok! Nung sinabihan na namin ni Noy na hindi namin sya bibigyan ng sweldo dahil hindi pa nga bayad yung pinamasahe namin sa kanya, ok lang daw kasi mangungutang sya, makauwi lang. Grabeng kitid ng ulo. Eh wala nga gusto magpautang! Hindi man lang inisip na inaasahan ng family nya yung perang mapapadala nya doon. Kesyo daw isanla na lang siguro yung maliit nilang lupa doon.

Tapos duda ko, para lang ma-convince kaming dapat i-let go sya, sinabihan pa kaming nagkaron sya ng tubig sa baga 2 years ago. Eh di shempre biglang natakot nga naman kami for the kids' sake. Kaso kahit gusto namin sya pauwiin there and then, wala naman syang pupuntahan at wala syang pera. Alangan namang itaboy namin sa kalsada.

To make the long story short, pinaalam na rin sa anak nitong si Neria saBohol yung situation at ayun, naghahagilap ng pera yung anak dun para mapadalhan ang nanay nya. How ironic di ba?! Tapos na-contact ng maid ng sister ko yung bayaw nitong maid ko na taga Malabon. Nagpasundo dito para dun na hintayin ang pera from Bohol.

What was so nakaka-bwisit eh nung gabi after umalis dito, tinawagan nung bayaw yung maid ng sister ko at pinagmumura dahil nagdala-dala daw ng tao dito tapos papabayaan lang. AT ang pinaka-matindi, ang sumbong ng bruha, di daw namin sya pinakain ng 3 araw! Ay naku, panting talaga tenga ko. Kung aso nga 2x a day namin pinapakain, tao pa!!! Eh nauuna pa nga syang kumain kasabay ng kids kapag hinihintay ko pa dumating si Noy tapos ganun ang sumbong!

Ayun, sa sobrang galit ko, binombard ko ng text yung BIL via chikka. Sumagot ng 3x kaya tuloy-tuloy ako send ng mga sumbat. Kako ang kapal ng mukha, ginawa na nga namin lahat over and beyond the duties ng amo, kami pa pinalabas na masama. Eh kami na nga yung naabala ng todo-todo! Grabe talaga. Pati yung maid ng sister ko, na-high blood na sa mga accusations sa kanya kasi nga naman, sya yung pinasasagot ng mga responsibilities as if menor de edad yung tinulungan nyang pumuntang Maynila.

Just a few days ago, nalaman ko pang hinihingan pala ng barya-barya si Deden kapag wala ako! May duda akong nagyo-yosi yun dati dahil may naamoy ako kapag galing sa likod-bahay, pero di ko masiguro. Na-confirm lang nung mga maids ng sister ko na nag-yosi daw doon sa kabilang bahay nung nandun kami minsan. Shet, to think na binigyan ko pa one time ng P20 kasi daw magbibigay sya sa simbahan dito sa village. Grrr! Salbahe sya!

Ay buhay! Kaya ngayon, traumatized na akong kumuha muna ng maid. Yup, super pagod ako sa housechores everyday and I barely have enough strength to work sa computer sa gabi. Pero yung peace of mind, naku walang papantay, ang sarap-sarap ng pakiramdam na wala akong inaalalang ibang tao dito sa bahay. Saka ko na puproblemahin yung pano ko mag-iinterview sa labas pag kailangan na. Buti at ngayon, payag via sa email muna ang mga resource persons ko.

Hay naku, yan na muna ... maglalaba pa ako :p