Reklamador

Kahapon, maaga natapos ang Christmas program ng bunso ko sa school. Dahil may oras pa ako ng konti bago ako pumunta ng Los Banos for my high school’s grand alumni homecoming, nag-decide akong bumili muna ng sapatos sa Liliw, Laguna since isang sakay lang naman.

Sa dami ng shoe stores doon, shempre palipat-lipat ako ng tindahan para makapili ng mas maayos. On the 10th or so store, nag-reklamo na ang batang makulit na kasama ko “Mommy, an dami-dami namang lakad natin! Pagod na ako sa pag-walk. Gutom na gutom na ako! Hindi mo ba ako papa-eat?”

Naku ayan na nga ba ang sinasabi ko, bukod sa sapatos, gagastusan ko rin ang kain ni kolokoy. So we ended up in a snack house at nag-order ng spaghetti. While waiting for our food, hirit ulit ang bata “Ang init-init naman dito. Nipapawis na ako.” Saka ko lang napansin na, oo nga naman, bakit ba hindi bukas ang mga ceiling fans nung snack house? Request akong pakibuksan and after that, nagtahimik sa wakas si bunso.

Aliw naman akong panoorin si bata dahil pagdating ng spaghetti, talagang inubos ang food nya. Hahaha, nagutom nga kakalakad! After eating, wala na syang reklamo habang hila-hila kong pumasok sa iba pang mga shoe stores.

Pagsakay namin ng jeep pauwi, sumandal sa akin and tumahimik. Maya-maya pagsilip ko, nakapikit na. Hehe, tinulugan ako! Hay ang bonding moments nga naman, kahit kailan, pwede.