iPot ... este, "iPod"
Nung nag-birthday si Deden last October, ang wish nyang gift eh mp3 player. Kasi naiingit dun sa ginagamit ni Kuya Leland nya, (na originally eh kay Daddy nila pero inangkin na ng panganay namin) at bihira nya mahiram. Kaso wa kaming budget that time kaya di namin mabilhan. Sabi ko na lang sa kanya, ipon sya ng money para pagdating ng December, try ko dagdagan pera nya.
Last Dec. 24, nag-request ulit si Deden. Buti may bonus na si hubby. So pumunta kami ng Festival Mall para maghanap ng mp3 player na mura lang. Kaso lahat ng nakita ko, sobrang mahal tapos de-battery pa. Tapos nakakita kami nung mp4 na kamukha ng iPod nano. Grabe, unang tingin, kala mo orig! For P1500, good buy na sya kasi 1GB na, pwede pang lagyan ng videos, pictures at gawing voice recorder bukod sa music. At dahil P800 ang pera ni liit, dinagdagan ko na lang para mabili na nya. At least very appreciative sa music ang mga anak ko kaya ini-encourage din namin yun sa kanila.
After Christmas, nag-request na rin si Josh na bilhan din sya. So kahapon, nagpadala sa kin ng P1000 na galing sa mga napamaskuhan nya. Padagdagan na lang daw ng konti para may pang-deposit pa sya sa bank na matira.
Naisip kong tumingin muna sa Metropolis kasi isa lang ang store sa Festival na nakitaan ko nung "iPod". Alam ko, mas maraming nagtitinda sa Metropolis nun. Hay naku, nanghinayang ako kasi yung nabili ko para kay Jo, P1100 lang! Argh! Tapos yung 2GB na nakita namin, tinanong ng asawa ko kung magkano, P1600 daw at pwede pang tawaran ng P1500 :S Bad trip naman o, nagastusan pa ako ng extra P400 dun sa una, tsk, tsk!
Lesson learned: mag-canvass mabuti at tumingin sa ibang malls, hindi lang sa ibang stores within one mall.
Sunday, December 30, 2007
Thursday, December 06, 2007
Ever since my college days, I have been familiar with Kuya Gary's songs because he's a familiar face in IVCF gatherings in Los BaƱos. I haven't had a chance yet to get to know him better but he and my husband often meet with fellow musicians. Last week, hubby brought home two CDs given by Kuya Gary himself after their get-together at Conspiracy.
Kuya Gary's musical genius and versatility became once more evident. As always, I was amazed at the lyrics and melodies of the songs. Some are very inspiring, some made me contemplate about our country's current circumstances and then there are the songs that made me laugh out loud.
Here are some examples:
"In All Things" (lovely melody, great words) from the album God of Jubilee, Lord of the Nations
Even though the little sparrows
Neither sow nor reap
Never do they beg or borrow
They must know something deep
In all things I can rejoice
In the name of Jesus
Unto Him I lift my voice
God's grace will suffice
In all things I can be glad
For I'm clad with the blood
And the love of Christ
"Mga Kanta ni Goryo" (sung in the tune of Itik-itik -- you really have to hear it to appreciate how funny it is) from the album Saranggola sa Ulan
Itext-itext mo na lang ako
Kung may credit pa ang celfon mo
Ngunit baka magbigla kayo
Ang balance nyo ay biglang zero
Uto-uto din naman tayo
Nagpapaloko pag may promo
Smart o Globe, kung Sun mo gusto
Nakasampung lipat na ako
Kahit ang text mo’y di dumating
Bawat pindot mo sisingilin
Tuloy-tuloy na kakaltasin
Kahit na nga di mo pindutin
Ipindut mo, ipindut mo, ipindut mo, ipindut mo
Ipindut mo, ipindut mo, ipindut mo, ipindut mo-
From his old albums, my favorites are:
The romantic "Dagat" (very apt for OFW families -- with a haunting melody and is quite a tear-jerker) which we have on cassette tape pa!
Namamaybay
Ang tubig sa paypay ng hanging habagat
Dumadampi
Sa umaasang pisngi ng tabindagat
Dagat na pagitan ng ating pag-ibig
Singlawak, singlayo, singlalim
Ngunit sa isang panig, dagat ang nagsasanib
Ng dalampasigan mo sa akin
Namamangka
Ang aking diwa sa nakalipas
Tumatawid
Sa ibayong daigdig ng ating bukas
Sa dagat ng pangako, sa laot ng pangarap
Sa alon ng iyong mga halik
Dagat din ng luha ng pusong naghihirap
Naghihintay sa iyong pagbabalik
"Pagkatapos" (Ladies, you'll have fun singing this to your hubbies too! hehehe)
Alam mo bang magliliwanag na
Ang bait mo’t umuwi ka pa
Pagkatapos kitang ipagsaing
Pagkatapos kitang ipaghain
Sasabihin mong ika’y kumain na
Para bang isang instant replay
Ng nangyari nung isang gabi
Pagkatapos mo akong pangakuan
Pagkatapos ng ating kasunduan
Hihiritan mo akong muli
Sana man lamang ay paminsan-minsan
Mauunawaan ko pa
Napakapalad mo lang aking hirang
Mahal na mahal kita
Isang araw ang langit kukulog
Mahal, alam mo na ang kasunod
Mauubos ang aking pasensya
Igagapos kita sa isang bomba
Giliw, sana ay maawa ka
Huwag hayaang ako’y maging kontrabida
Huwag bayaang ako’y maging byuda
Pagkatapos ay, pagkatapos ay
Pagkatapos ay tapos ka na
Curious to hear these songs? The good news is, they're all downloadable at www.garygranada.com! :) Go check them out now. You'll find complete lyrics at the website as well. I'm sure you'll have fun discovering the other songs there. Happy listening!
Saturday, December 01, 2007
Malaking Abala Lang
Huwebes ng umaga, nagbalak akong kumulekta ng mga cheke ko sa mga publishing houses na pinagsusulatan ko. Nag-text at nag-confirm pa ako dun sa contact person ko sa Makati na pupunta ako sa office nila ng hapon.
Pero bago pa ako makapag-prepare lumarga, biglang nagkaron ng flash reports sa TV tungkol sa kaguluhan sa Makati at nadismaya ako sa mga balita. Habang naglilitanya ng kung anu-ano si Gen. Lim, hindi ko mapigilang mainis at mapasabi ng "Sows! Wag na kayong magsimula na naman ng ganyan!" At dahil madadaanan ng jeep na sasakyan ko ang Manila Pen, nagdalawang-isip akong tumuloy.
Pero since kailangan ko ng datung (magpa-Pasko na daw ba!) at dahil holiday kinabukasan, inisip kong lalong tatagal ang clearing ng checks kung Monday ko pa kukunin. So tumuloy ako.
Pagbaba ko ng bus sa Ayala cor Edsa, nakaka-alarma yung paligid kasi ang daming sirens tapos may helicopter pa na umiikot sa taas. Yung jeep papuntang Washington, ang layo ng inikutan sa may Pasay Road kasi iniwasan ang Makati Ave. Bago lumiko yung jeep papuntang Glorietta area, nakita ko pa yung mga trak na puno ng armadong sundalo. Tsk, sana pala ni-picture-an ko sa celphone para may souvenir! :p
Thank goodness nakarating naman ako dun sa pupuntahan ko at nakuha ko yung cheke ko doon. Tapos tumuloy na ako pa-Ortigas via Buendia kasi for sure traffic ever ang Ayala.
Nasa bus na ako ulit nung tumawag ako sa asawa ko. Hehehe, panic ang mama, uwi na daw ako at nagpuputukan na sa Makati. Nahimasmasan lang sya nung sinabi kong lampas na ako ng Boni. Still, yung travel ko pabalik ng Alabang, inabot ng 2 hours sa sobrang traffic.
Now, ang masasabi ko lang dyan kina Trillanes eh, nakakaasar sila kasi mali ang diskarte nila! Hindi man lang yata pinag-isipan mabuti yung gagawin nila from beginning to end. Sure, marami tayong grievances sa gobyerno natin, sino bang wala??? Pero yung iparating mo yung protesta mo na mangdadamay ka pa ng ibang tao, foul yun! Kawawa naman yung mga may ari ng Manila Pen, sira ang business nila. Kawawa ang mga taong na-late sa mga appointments (buti umabot pa ako sa check releasing!) at yung mga na-trauma sa pangyayari (unfair yung ginawa sa media people at kahiya sa mga foreigners na guests nung hotel!).
Most of all, nagmukha na namang eng-eng ang Pilipinas sa mata ng buong mundo kasi lahat na lang ng naging leaders ng bansang ito, gustong patalsikin via "people power". Ano ba?! Hindi na ba tayo mahe-headline man lang sa world news na maganda ang image? Para kasing laging negative ang mga balita kapag galing dito sa atin :(
Huwebes ng umaga, nagbalak akong kumulekta ng mga cheke ko sa mga publishing houses na pinagsusulatan ko. Nag-text at nag-confirm pa ako dun sa contact person ko sa Makati na pupunta ako sa office nila ng hapon.
Pero bago pa ako makapag-prepare lumarga, biglang nagkaron ng flash reports sa TV tungkol sa kaguluhan sa Makati at nadismaya ako sa mga balita. Habang naglilitanya ng kung anu-ano si Gen. Lim, hindi ko mapigilang mainis at mapasabi ng "Sows! Wag na kayong magsimula na naman ng ganyan!" At dahil madadaanan ng jeep na sasakyan ko ang Manila Pen, nagdalawang-isip akong tumuloy.
Pero since kailangan ko ng datung (magpa-Pasko na daw ba!) at dahil holiday kinabukasan, inisip kong lalong tatagal ang clearing ng checks kung Monday ko pa kukunin. So tumuloy ako.
Pagbaba ko ng bus sa Ayala cor Edsa, nakaka-alarma yung paligid kasi ang daming sirens tapos may helicopter pa na umiikot sa taas. Yung jeep papuntang Washington, ang layo ng inikutan sa may Pasay Road kasi iniwasan ang Makati Ave. Bago lumiko yung jeep papuntang Glorietta area, nakita ko pa yung mga trak na puno ng armadong sundalo. Tsk, sana pala ni-picture-an ko sa celphone para may souvenir! :p
Thank goodness nakarating naman ako dun sa pupuntahan ko at nakuha ko yung cheke ko doon. Tapos tumuloy na ako pa-Ortigas via Buendia kasi for sure traffic ever ang Ayala.
Nasa bus na ako ulit nung tumawag ako sa asawa ko. Hehehe, panic ang mama, uwi na daw ako at nagpuputukan na sa Makati. Nahimasmasan lang sya nung sinabi kong lampas na ako ng Boni. Still, yung travel ko pabalik ng Alabang, inabot ng 2 hours sa sobrang traffic.
Now, ang masasabi ko lang dyan kina Trillanes eh, nakakaasar sila kasi mali ang diskarte nila! Hindi man lang yata pinag-isipan mabuti yung gagawin nila from beginning to end. Sure, marami tayong grievances sa gobyerno natin, sino bang wala??? Pero yung iparating mo yung protesta mo na mangdadamay ka pa ng ibang tao, foul yun! Kawawa naman yung mga may ari ng Manila Pen, sira ang business nila. Kawawa ang mga taong na-late sa mga appointments (buti umabot pa ako sa check releasing!) at yung mga na-trauma sa pangyayari (unfair yung ginawa sa media people at kahiya sa mga foreigners na guests nung hotel!).
Most of all, nagmukha na namang eng-eng ang Pilipinas sa mata ng buong mundo kasi lahat na lang ng naging leaders ng bansang ito, gustong patalsikin via "people power". Ano ba?! Hindi na ba tayo mahe-headline man lang sa world news na maganda ang image? Para kasing laging negative ang mga balita kapag galing dito sa atin :(
Subscribe to:
Posts (Atom)