Tuesday, October 10, 2006

Spoiled ba ang anak mo?

Paano nga ba masasabing spoiled ang isang bata? Kapag humihilata na sa sahig ng mall kung hindi mapagbigyan sa gustong bibilhin? O kapag nang-aagaw ng gamit ng ibang bata ng walang guilt na nakakasakit sya ng kapwa? At marami pang ibang description ...

Pero sa akin, ang ultimate indication na spoiled ang isang bata eh yung wala na talaga syang sinasanto, hindi lang magulang niya ang binabastos kundi pati ibang tao.

Ganito kasi yun. Nung Thursday last week, field trip nina Deden. Sa kasamaang palad, ang nakatapat namin na upuan sa bus eh isang tatay at anak nyang malikot. Ok lang sana kung dun mismo sa seats nila maghurumentado yung bata ng likot eh, kaso pati kami damay.

Yung seats kasi namin ni Deden, dun nakakabit yung parang extra chair na nafo-fold out sa aisle. Yung bata, paulit-ulit nyang hinihila ng padabog yung chair tapos uupuan nya, tatayo, susugurin ng tadyak yung chair sabay upo ulit ng malakas ang force.

Imagine my headache dahil 2 hours lang ang itinulog ko the night before dahil sa puyat kay James. I so badly wanted to take short naps habang nagtatravel ang bus from venue to venue. And yet di ko magawa dahil maya't-maya naje-jerk ang upuan namin dahil dun sa pesteng bata. The dad wasn't doing anything.

After the nth time na medyo napuno na ako (napapapikit na ako sa sobrang antok pero ayan na naman, blagadag!), I turned to the kid and politely said "Iho, pwedeng stop ka sa pag-uga ng upuan? Masakit kasi ang ulo ko, gusto ko sanang mag-sleep ng konti." Ang normal na bata, I'm sure susunod yun kung napagsabihan na ng ibang tao di ba? Like my children, may hiya naman ang mga eto sakaling may ibang taong sasaway na sa kanila. Saka kung may baltik man ang mga ito sa bahay, nakukuha sa tingin at mataray na bulong kapag nasa labas kami.

But the kid? Shet, he looked at me straight in the eye and defiantly gave the chair another strong jerk. The dad lamely said, "Kyle, stop na. Dito ka na sa tabi ko." And you guessed it, hindi sya pinapansin ng anak n'ya. I was already thinking "My gosh, anong klaseng magulang ka? Ibang tao na ang nakiusap sa anak mo dahil nakaka-perwisyo na sya, wala ka man lang bang hiyang sawatahin man lang ang anak mo???"

So I had to bear that kid's obnoxious behavior all throughout the trip. By the time the bus arrived back at the school, I already have a raging headache and I was shooting dagger looks at both son and his dad.

Gaya nga ng comment nung isang nanay na witness sa paghihirap ko, "Hah, maghanda na sya ng pampyansa!" Grrr, kainiiiis talaga!!!

No comments:

Post a Comment